وداع با پدر نگارگری ایران
۱۴۰۴-۰۵-۱۹
بامداد جنوب – الهام بهروزی
توسعه فضاهای کتابخانهای در فضای شهری بهویژه در مراکز عمومی مثل پارکها و… یکی از مهمترین وظایفی است که شهرداریها برعهده دارند؛ چراکه به کمک این مراکز فرهنگی ضمن اینکه فرهنگ کتاب و کتابخوانی در جامعه ترویج پیدا میکند، فرهنگ شهروندی نیز ارتقا مییابد. در این میان، کتابخانهها به پاتوقی امن برای گفتوگو و تعامل اجتماعی و دسترسی آسان به اطلاعات و افزایش دانش شهروندان مبدل خواهند شد.
توسعه کتابخانههای مشارکتی در فضای شهری بوشهر امروز به یک ضرورت درآمده است، زیرا وضعیت کتابخوانی این شهر و بیرغبتی مردم این منطقه به کتاب و همچنین گرایش آنها به فرهنگ شفاهی و گفتن و شنیدن باعث شده که فرهنگ مکتوب در این شهر همچنان منزوی و در پرده بماند و تنها قشر محدودی برای فراگیری این فرهنگ تلاش کنند آن هم بدون هیچگونه حمایت و همراهی از سوی مسئولان شهری و فرهنگی!
بیشک بیتوجهی مدیران شهری به مقوله کتاب و توسعه فضای کتابخانهای در سطح شهر با تاریخ فرهنگی آن مغایرت دارد؛ شهری که به گواه سفرنامهها و کتب و منابع مهم تاریخی یکی از دروازههای اصلی فرهنگی ایران در دورههای تاریخی مختلف و پیشتاز در ورود صنعت چاپ و روزنامهنگاری و کتابت بوده است اما هماینک در مبلمان شهری آن به لطف مدیران کتابگریز کمترین رد و اثر از کتاب یا المانهای آن دیده میشود. مدیران شهری با وجود مطالبهگری رسانهها همچنان به این نیاز اساسی فرهنگی شهر پاسخ مستند و مشهودی ندادهاند!
به عقیده بسیاری از شهروندان بوشهر، «شورای ششم بوشهر یکی از کمکارترین و بیاعتقادترین شوراهای این شهر به حوزه کتاب و توسعه کتابخانههایی مشارکتی بوده است.» هرچند در این میان، پروین خوشبخت، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی بوشهر مدتی پیش از توسعه کتابخانههای مشارکتی در پارکها و فضاهای سبز این بندر با مشارکت ادارهکل کتابخانههای عمومی استان بوشهر خبر داد و کتابخانه پارک سیادت با مدیریت علیرضا شریفپور بوشهری را نمونه موفق اینگونه از کتابخانهها معرفی کرد ولی مدیر این کتابخانه روایتی دیگری از این ادعا دارد!
مسئول کتابخانه پارک سیادت بوشهر به نگاه فرهنگی شورای اسلامی شهر بوشهر و شهرداری نسبت به مقوله کتاب و کتابخانههای مشارکتی نقد جدی دارد. او با اشاره به اینکه از سال گذشته تا کنون تقاضای تمدید قرارداد این کتابخانه را به شورا ارائه کردهام، اما هنوز هیچ پاسخی دریافت نکردهام.
علیرضا شریفپور بوشهری ادامه داد: در این درخواست، اضافه شدن کمی فضا -حتی به یک و نیم متر هم راضی شدم- را هم تقاضا کردم ولی همین افرادی که در شورا و شهرداری دم از ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و اهمیت کتابخوانی میزنند، خودشان به مانعی جدی برای تمدید قرارداد این کتابخانه و توسعه آن تبدیل شدهاند و بنا به دلایل نامعلوم همچنان این درخواست مرا بیجواب گذاشتهاند. بهنظر میرسد کار فرهنگی اینجا واقعاً مغضوب است. باور کنید در سال گذشته بارها به شورا، شهرداری و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری مراجعه کردم تا کاری را که وظیفه آنهاست به نام و به جایشان انجام دهم، اما هیچ توجهی نکردند.
او در ادامه با تاکید بر اینکه سال ۱۳۹۸ تقاضا کردم کهدحداقل در سه پارک محلی کتابخانه مشارکتی احداث کنیم، افزود: شش ماه من را دواندند و تنها توانستم همین یک کتابخانه را راه بیندازم. مردم هم مطالبهگر نیستند. با همه اعضای شورای شهر از نزدیک صحبت کردم، اما آنها دغدغههایشان چیز دیگری است.
شریفپور بوشهری ادامه داد: از شورای شهر خواستم کتابخانه پارک سیادت را کمی بزرگتر کنند تا برای تابستان گرم بشود خدمات بیشتری به کودکان شهر در این کتابخانه ارائه کرد. فکر میکردم شورا پلی است بین مطالبات مردم و شهرداری، اما الان فهمیدهام بیشتر شبیه یک سد است! یک تقاضای ساده من که در تاریخ ۲۴/۲/۱۴۰۳ ثبت شده، هنوز پاسخی نگرفته!»
او سپس برگههای دیگری را روی میز گذاشت و تاکید کرد: ۱۰ ماه است که درخواست تمدید قرارداد کتابخانه را به شورا، شهرداری و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری بوشهر ارائه کردهام، ۸ ماه است که لایحه از طرف سازمان فرهنگی به شورا رفته و یک ماه است که مصوبه شورا آمده، اما هنوز این مصوبه به سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری بوشهر ابلاغ نشده. میخواستم طرح جدید کتابخانه را برای روز بوشهر افتتاح کنم، ولی همکاری نکردند.
با لبخند تلخی ادامه داد: الان دیگر کلاً بیخیال شدهام. حتی نمیخواستم این بیتوجهیها رسانهای شود تا اینکه شما به سراغ من آمدید. وی سپس با اشاره به فضای پارک گفت: پارک بازی کودکان، یک رمپ موتورسیکلت وسطش ساختهاند. باغچه پشت کتابخانه شده زبالهدانی و سرویس بهداشتی که هم شبها محلی برای مصرف معتادها شده، با بوی وحشتناک ادرار و مدفوع. ورودی پارک شده قبرستان قایقهای فرسوده که پنج سال است همانجا رها شده. حاضرند این وضع را نگه دارند، ولی حاضر نیستند ۵۰ سانتیمتر به کتابخانه اضافه کنند!
شریفپور بوشهری تاکید کرد که فضاهای مرده اطراف کتابخانه را برای یکی از اعضای شورا فرستادم که شاید ۴۰ متر مربع به من بدهند. نهایتاً با ۲۳ متر موافقت کردند که ۱۵ مترآن را الان دارم و ۸ متر دیگرش قرار بود اضافه شود، ولی هنوز موافقتنامهای در این خصوص به دست من ندادهاند! واقعا یک کانکس ۱۵ متر مربعی برای بیش از هفت هزار جلد کتاب خیلی کوچک است و من جلوی مردم خجالت میکشم.
او از عملکرد شورای فعلی در حوزه کتاب گلایه دارد و بر این باور است که در رسانه شاید دم از توسعه کتابخانه مشارکتی و خرید کتاب از مولفان بومی بزنند ولی در واقعیت کمترین اهتمام را در این زمینه دارند. آنها در خرید کتاب هم که از هر نویسنده به ارزش پنج میلیون تومان کتاب میخرند، امساک میورزند. در این زمینه از چند نویسنده بومی سوال کردم، گفتند که شهرداری و شورا حتی یک کتاب هم از ما نخریده، ظاهرا فقط از نویسندگان خاصی کتاب میخرند.
اسنادی که شریفپور بوشهری ارائه کرد، نشان از بیتوجهی شورای اسلامی شهر و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری بوشهر در توسعه این کتابخانه مشارکتی و تمدید قرارداد آن داشت. کتابخانهای که موجب شده در قلب یکی از بزرگترین پارکهای بوشهر در جوار بافت تاریخی و ساحل دریا، نبض کتاب بتپد. او بجد درد کتابنخوانی اهالی بوشهر را دارد و در تقلاست تا دستکم نسلهای جوان و همان اندک مخاطبان کتابخوان سن و سالدار را نسبت به کتاب خواندن راغب کند.
در این راستا، نگارنده تلاش کرد تا با پروین خوشبخت، رئیس کمیسیون فرهنگی در این خصوص ارتباط بگیرد و دلیل تمدید نشدن قرارداد این کتابخانخانه مشارکتی و توسعه نیافتن فضای آن را جویا شود ولی تماس ما بیپاسخ ماند. موضوع را از یک منبع موثق پیگیری کردم که او در پاسخ گفت: شهرداری و شورا حتما از توسعه و تمدید قرارداد این کتابخانه مشارکتی استقبال خواهند کرد، هماینک این درخواست در سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری بوشهر در حال بررسی است. پس از تائید درخواست آقای شریفپور، از وی طرح جدید این کتابخانه درخواست خواهد شد.
در پایان این گزارش یادآوری میشود که بامداد جنوب بهمنظور روشنگری دلیل این تاخیر آماده انتشار جوابیه شورای اسلامی شهر بوشهر و سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری بوشهر در این زمینه است.
نظر خود را بنویسید
نام و ایمیل اختیاری هستند. فقط نظر شما ضروری است.