برق پایدار و اشتغال بومی

بامداد جنوب –  حجت عبداللهی‌پور

انتخاب شیخ موسی احمدی به‌عنوان رئیس کمسیون انرژی مجلس شورای اسلامی برای دومین بار با واکنش‌های متعددی همراه شد؛ عده‌ای موافق و خوشحال از این انتخاب و عده‌ای دیگر مخالف و منتقد حضور وی در این منصب بودند. به هر روی، موسی احمدی برای دومین بار بر مسند کمیسیون انرژی مجلس نشست تا بار دیگر این کمیسیون مهم و تصمیم‌ساز را مدیریت کند.

اما در این دوره، کمی وضع فرق کرده، زیرا بیش از هر زمان دیگری نگاه‌ها به عملکرد او دوخته شده است. نماینده مردم دیر، کنگان، جم و عسلویه که حالا به یکی از با‌نفوذترین چهره‌های حوزه انرژی در ساختار تقنینی کشور تبدیل شده، با مجموعه‌ای از مطالبات جدی مردمی، مسوولیت‌های سنگین راهبردی و چالش‌های ساختاری در صنعت انرژی روبه‌روست.

 از ناترازی برق در ماه‌های گرم تا بهره‌مند نبودن مردم منطقه از مزایای صنعت نفت و گاز، فهرست خواسته‌های مردم بوشهر از این نماینده پرنفوذ است که هر روز بلندتر هم می‌شود؛ چراکه کمیسیون انرژی مجلس، به‌عنوان یکی از راهبردی‌ترین کمیسیون‌های تخصصی قوه مقننه، نقش تعیین‌کننده‌ای در قانون‌گذاری، نظارت و بودجه‌ریزی کلان در حوزه نفت، گاز، برق، انرژی‌های تجدیدپذیر و سیاست‌های مرتبط با تغییر اقلیم دارد. ریاست بر این کمیسیون، برای استانی مانند بوشهر – که در کانون منابع هیدروکربنی و نیروگاهی کشور قرار دارد – یک فرصت بی‌نظیر برای جلب بودجه، جذب سرمایه‌گذاری، هدایت طرح‌های کلان و حل بحران‌های ساختاری به‌شمار می‌رود.

مردم بوشهر به‌ویژه چهار شهرستان جنوبی انتظار دارند که این قدرت سیاسی نه صرفاً به ارتقای جایگاه ملی نماینده، بلکه به تغییر محسوس در وضعیت زندگی، اشتغال، خدمات زیرساختی و عدالت انرژی در منطقه منجر شود.

این استان با وجود آنکه تامین‌کننده بیش از ۷۰ درصد گاز کشور و میزبان صنایع عظیم نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاهی است، اما با ناترازی مزمن برق و انرژی به‌ویژه در نیمه دوم سال و ماه‌های گرم روبه‌روست. گزارش‌ها حاکی از آن است که قطعی‌های مکرر برق، ضعف زیرساخت‌های توزیع و نبود شبکه پشتیبان پایدار، زندگی مردم مناطق جنوبی استان را مختل کرده است. در عسلویه، کنگان و نواحی صنعتی، اگرچه پالایشگاه‌ها با برق اختصاصی فعالیت می‌کنند، اما شبکه عمومی برق برای مردم بومی و ساکنان شهری و روستایی دچار بحران ظرفیت و فرسودگی مزمن است تا جایی که در گرمای بالای ۴۵ درجه با قطعی برق دوساعته مواجه هستند. برخی از شهروندان جنوبی بر این باورند که موسی احمدی در این زمینه بسیار منفعل ظاهر شده است و نتوانسته از وضعیت جنوب و مصائب بی‌برقی آن در گرمای نزدیک به ۵۰ درجه تصویر درستی ارائه کند.

بنابراین یکی از جدی‌ترین مطالبه آن‌ها در حال حاضر، تأمین برق پایدار برای مناطق مسکونی و روستایی استان به‌ویژه جنوب آن است. مردم انتظار دارند با استفاده از ظرفیت قانونی و بودجه‌ای کمیسیون انرژی، شبکه توزیع برق بازسازی و به‌روزرسانی شود. برخی خطوط انتقال بیش از ۳۰ سال عمر دارند و با مصرف تابستانی هماهنگ نیستند.

لزوم اختصاص سهمیه ویژه برق و گاز به جنوب کشور

یک شهروند کنگانی در این باره به بامداد جنوب گفت: ما از اینکه برای ریاست کمیسیون انرژی مجلس یک بومی انتخاب شده، آن هم از جنوب استان و برای دومین سال، ناراحت نیستیم، چراکه آقای احمدی خود بزرگ‌شده این جغرافیاست و از نزدیک مشکلات و کمبودهای این منطقه را می‌شناسد، اما گله‌مندیم که چرا برای رفع این مشکلات راهکارهای کلیدی و موثری را تدبیر نمی‌کند!

وی که کارمند یکی از ادارات شهرستان کنگان است، افزود: درست است که کشور به ناترازی انرژی دچار شده است و همه باید سختی‌ها را تحمل کنند تا دولت بتواند این مسئله مهم را مدیریت کند ولی این عادلانه نیست که در جنوب کشور که دمای هوا گاه از مرز ۵۰ درجه هم عبور می‌کند ما شاهد قطعی دو ساعته برق در اوج گرمای ظهر یا شرجی هوا باشیم. ما نه‌تنها انتظار داریم که نماینده این منطقه که هم‌اینک برای دومین سال پیاپی دوباره مسوولیت بزرگی چون کمیسیون انرژی را عهده‌دار شده، معضل بی‌برقی را برای منطقه جنوب کشور که شامل استان‌های بوشهر، هرمزگان و سیستان و بلوچستان می‌شود، در تابستان داغ و بی‌آب حل کند، بلکه سهمیه ویژه برق و گاز ارزان را برای ساکنان مناطق همجوار صنایع انرژی در نظر بگیرد.

به گفته وی، این‌گونه نباشد که سهم ما از توسعه صنعتی و اقتصادی منطقه پارس جنوبی فقط استشمام دود و گازهای سمی و تحمل بی‌برقی باشد! عدالت انرژی باید اجرایی شود؛ مردمی که در مجاورت منابع عظیم گازی و پتروشیمیایی زندگی می‌کنند، نباید با قبض‌های نجومی یا قطعی مکرر برق مواجه باشند.

ضرورت حمایت شیخ موسی از استخدام نیروهای مستعد بومی

شهروند دیگری که خود از کارکنان صنعت در عسلویه است، انتخاب موسی احمدی به ریاست کمیسیون انرژی مجلس، انتخاب درستی دانست و به بامداد جنوب گفت: موسی احمدی در این دوره با احصای مشکلات منطقه و تسلط بیشتر بر حوزه انرژی می‌تواند گام‌های جدیدتری را برای رسیدن کشور و استان به توسعه پایدار بردارد. او می‌تواند در این دوره، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در استان بوشهر (خورشیدی و بادی) را در اولویت قرار بدهد. انرژی‌های تجدیدپذیری که در اقلیم بوشهر به‌راحتی می‌شود آن‌ها را توسعه داد، زیرا در جغرافیای آفتابی و بادخیز بوشهر می‌توان طرح‌های خورشیدی محلی و خانگی را به‌سرعت اجرایی کرد، فقط یارانه نصب آن‌ها باید از منابع ملی تأمین شود.

وی، تحقق سهم ۵۰ درصدی استفاده از نیروی بومی در صنایع نفت و گاز را دیگر مطالبه جدی دانست که شیخ موسی در دوره دوم ریاست کمیسیون انرژی مجلس باید به آن جامه عمل بپوشاند و افزود: خوشبختانه استاندار هم چند روز پیش در نشست با معاون وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران به این موضوع اشاره کرد و خواهان تعریف سهمیه ویژه برای استخدام نیروهای متخصص و بومی در پالایشگاه‌ها و شرکت‌های پتروشیمی مستقر در پارس جنوبی شد. بنابراین نماینده مردم جنوب استان در مجلس به این مطالبه مردمی باید توجه کند و در راستای اشتغال پایدار برای دانش‌آموختگان بومی در رشته‌های مهندسی برق، انرژی و مکانیک، شیمی و… باید کاری کند و بر استخدام‌های صنایع نظارت و آن‎‌ها را ملزم به اجرای قانون کند.

 این مهندس جنوبی همچنین بر شفاف‌سازی تخصیص منابع و بودجه‌های انرژی در استان و تلاش برای حفظ عوارض آلایندگی استان از سوی موسی احمدی تأکید کرد و گفت: مردم می‌خواهند بدانند چرا با وجود درآمدهای میلیاردی حاصل از گاز و نفت، استان در زیرساخت‌های اولیه دچار ضعف است و جنوب استان در حوزه آموزش، بهداشت، ورزش و فرهنگ با فقر زیرساختی مواجه‌اند. طبیعتاً این‌ها انتظارات ساده‌ای که مردم استان از رئیس بومی کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی دارند.

وی تشکیل میز دائمی پاسخگویی حوزه انرژی در دفاتر نماینده مجلس را امری ضروری دانست و گفت: راه‌اندازی این میز می‌تواند فرصتی را برای مطالبه‌گری بدون واسطه مردم جنوب از رئیس کمیسیون انرژی فراهم کند تا در راستای حل آن‌ها با احساس مسوولیت بیشتری گام بردارد. بی‌تردید ریاست بر کمیسیون انرژی در مجلس، تنها یک عنوان اداری نیست؛ بلکه یک فرصت تاریخی برای بازآرایی الگوی توسعه انرژی در بوشهر است. شیخ موسی احمدی اکنون در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند حلقه اتصال واقعی میان ظرفیت‌های ملی و نیازهای بومی باشد. مردم جنوب استان، به‌ویژه در مناطق کمتر برخوردار، چشم‌انتظار تحقق وعده‌هایی هستند که سال‌هاست در قالب طرح و شعار شنیده‌اند.

در پایان این گزارش یادآوری می‌شود که آینده سیاسی و اجتماعی این نماینده تا حد زیادی به میزان تحقق این انتظارات گره خورده است؛ آزمونی که هم برای او و هم برای توسعه عادلانه در بوشهر، نقطه عطفی تعیین‌کننده خواهد بود.