اعمال سلیقه جایگاه داران سوخت در سهمیه کارت های آزاد در بوشهر
بامدادجنوب_الهام بهروزی
سه نرخی شدن بنزین این روزها بحث داغ رسانهها و سیاستگذاران است؛ تصمیمی که با وجود تضمین دولتمردان، موجی از نگرانی را در میان مردم ایجاد کرده است ولی در کنار تصمیمگیری در خصوص نرخ بنزین، موضوع دیگری که زمینه نارضایتی و گلایهمندی شهروندان را فراهم کرده، بحث سهیمه بنزین است، آن هم سهمیه کارت سوخت جایگاهداران!
طبق آخرین گفته سخنگوی صنف جایگاههای سوخت کشور، «تعداد و شارژ کارت آزاد جایگاههای سوخت دارای محدودیت است و اگر اکثریت بخواهند از این کارتها استفاده کنند تا قبل از ظهر هر روز شارژ کارت به اتمام میرسد. هر کارت جایگاه ۶۰۰۰ لیتر روزانه سهمیه دارد و میتواند تا ۲۵۵ بار استفاده شود.»
رضا نواز همچنین ادامه داده است که «کارتهای آزاد برای افرادی است که به هر دلیل کارت سوخت ندارند یا مازاد مصرف دارند و در این صورت تعداد کارتها و میزان سهمیه آن نیز بسیار بیشتر از نیاز این دسته افراد است ولی چون برخی از کسانی که کارت سوخت دارند و از بخش ۱۰۰ لیتری آزاد کارت خودشان استفاده نمیکنند و پس از اتمام سهمیه ۱۵۰۰ تومانی سعی بر استفاده از کارت جایگاه میکنند، توزیع بنزین با مشکلاتی همراه است.»
البته رشد روزافزون ماشینهای شخصی و همچنین خوردهای فرسوده و مستهلک هم دلیل مضاعفی برای افزایش تقاضای فزاینده بنزین شده است که در اغلب این موارد، رانندگان بهجای استفاده از کارتهای شخصی به کارتهای آزاد روی میآورند و همین رویکرد زمینهای شده برای اتمام زودهنگام سهمیه کارت سوخت جایگاهداران.
البته در این میان، برخی از جایگاهداران بینشهری و حتی شهری مثل بوشهر بنا به تصمیم شخصی اقدام به محدود کردن سهمیه آزاد خودورهای شخصی میکنند تا به گمان خود بتوانند سهمیه روزانه کارت سوخت خود را بین ماشینهای بیشتری تقسیم کنند اما همین رویه موجب اعتراض و گلایهمندی برخی از شهروندان و رانندگان شده است.
یک راننده بینشهری در این باره به بامداد جنوب گفت: سالهاست که در مسیر کنگان به بوشهر، برازجان و گاهی شیراز مسافر جابهجا میکنم. از همین رو، برای رانندهای مثل من که تقریباً همه روز در جادهام، کارت سوخت شخصی هیچ دردی دوا نمیکند. سیستم فقط اجازه میدهد روزی یک بار از کارت خودم استفاده کنم و بعد از آن مجبورم بروم سراغ کارت آزاد جایگاهها؛ اما مدتی است همین کارت آزاد شده معضل ترسناکی برای ما.
زهرا زارعی با گلایه از تشدید این معضل در یکی دو هفته اخیر بیان کرد: هفته گذشته، غروب بود و سومین سرویس روز را به بوشهر میرفتم. چراغ بنزین قرمز شد. از بردخون تا کاکی هر جا رفتم، گفتند سهمیه روزشان تمام شده. کارت خودم هم چون صبح فول زده بودم، دیگر اجازه استفاده نمیداد. با هزار سختی خودم را رساندم به یک جایگاه بینشهری، گفتند فقط ۹ لیتر آزاد داریم. من هم که چارهای نداشتم، گفتم همان ۹ لیتر را بزنید.
وی تاکید کرد: واقعا نمیدانیم باید به کجا اعتراض کنیم؛ نه جایگاهدار مقصر است، نه ما رانندهها صدایمان شنیده میشود. جایگاهدار میگوید سهمیهاش را همان صبح تمام کرده و سیستم اجازه نمیدهد بیش از ظرفیت تعریفشده، بنزین آزاد بفروشد. ما هم در میانه جاده ماندهایم با باک خالی و مسافر منتظر. از آن طرف، تصمیمگیران پشت میز نشستهاند و فکر میکنند این محدودیتها باعث نظم میشود، در حالی که همین سیاستها، کار و نان ما را نشانه گرفتهاند.
به گفته این راننده، حالا هم که بحث سهنرخی شدن بنزین مطرح شده، استرسمان دوچندان شده. اگر بعدازظهر بنزین ماشین تمام شود و از کارت شخصی استفاده کرده باشیم، دیگر امیدی به پیدا کردن بنزین آزاد نیست. باید تا دوازده شب صبر کنیم تا کارتها شارژ شود. انصاف نیست که منِ زن راننده، نیمهشب در جاده بمانم تا فقط بنزین بزنم.
برای رانندگانی مثل زهرا زارعی، مسیر میان بنزین و مقصد، هر روز سختتر میشود. جادهها طولانی، جایگاهها خالی و وعدهها خاموش. زارعی با ناامیدی گفت: اگر بنزین سهم مردم است، چرا باید هنوز در جاده منتظر شارژشدن «کارت» بمانیم؟ چرا مسئولان منت میگذارند که ما داریم بنزین را با ضرر عرضه میکنیم! بنزینی که گاهی باید با چراغ قرمز و ترس در به در از این جایگاه به آن جایگاه دنبالش بدویم.
شهروند دیگری هم با انتقاد از وضعیت سهمیه کارتهای آزاد سوخت در جایگاهها به بامداد جنوب گفت: یکی دو هفته کارت سوخت شخصیام مشکل پیدا کرد. ناچار بودم که از کارتهای آزاد سوخت جایگاههای بنزین استفاده کنم تا کارت شخصیام صادر و ارسال شود. در این مدت هر بار بعد از ظهر به جایگاههای سوخت در سطح شهر بوشهر مراجعه کردم، اعلام میکردند که سهمیه کارت آزاد امروزمان تمام شده.
رسول احمدی با بیان اینکه به ناچار ساعت ۱۲ شب مراجعه میکردم تا کمی باک ماشینم را پر کنم. چند روز اول ۲۰ لیتر مجاز بودم که کارت آزاد آن جایگاه استفاده کنم تا اینکه دو سه شب پیش با باک خالی خودم را به یکی از پمپبنزینهای شهر رساندم و طبق روال چند روز گذشته به متصدی گفتم همان ۲۰ لیتر و اگر امکان داره کمی هم بیشتر بزنید خیلی بهتر میشود. در کمال شگفتی متصدی جایگاه گفت، فقط ۱۵ لیتر میتوانم برایت بنزین بزنم چون از امروز سهمیه آزاد هر ماشین ۱۵ لیتر شده است و من هم مامورم و معذور! جوابش مرا میخکوب کرد. آخر با ۱۵ لیتر چکاری میشود کرد.
وی ادامه داد: ۱۵ لیتر زدم و برای اینکه مطمئن شوم مشکل از کارت یا جایگاه نیست، به یک پمپ دیگر رفتم. آنجا هم همان حرف را تکرار کردند؛ گفتند سهمیه آزاد تمام شده. ناچار شدم همانجا هم ۱۵ لیتر بزنم. اما واقعا این چه رویهای است؟ ما مگر چند بار باید در روز از این جایگاه به آن جایگاه برویم تا فقط بتوانیم باکمان را نیمهپر کنیم؟ اینهمه مسیر، صف و انتظار، آخرش فقط سی لیتر بنزین! واقعا معلوم نیست چارچوب این تصمیمها بر چه اساسی گرفته میشود؛ نه پاسخ روشنی هست، نه تدبیری برای حل این معضلی که هر روز عمیقتر میشود.
این شهروند تاکید کرد: البته تا امروز در هیچ ابلاغیه یا اطلاعیهای ندیدم که گفته باشند برای هر ماشین فقط ۱۵ لیتر از کارت آزاد قابل استفاده است. امیدوارم متولیان امر زودتر صحت و سقم چنین محدودیتی را روشن کنند. متأسفانه با همه وعدههایی که مسئولان میدهند، بنزین به معضلی روزمره برای ما مردم تبدیل شده؛ بنزینی که باید سادهترین نیاز باشد، حالا شده عامل استرس و نارضایتی. به نظر میرسد دولت به جای آنکه دنبال سهنرخی کردن بنزین باشد، باید اول همین مسئله سهمیه و کمبود کارتهای آزاد را حل کند.
نظر خود را بنویسید
نام و ایمیل اختیاری هستند. فقط نظر شما ضروری است.